BİZİM OĞLAN BİNA OKUR, NEDENSE: DÖNER DÖNER YİNE AYNISINI OKUR.

İnsan var olduğundan beri değişen şartlar karşısında çözüm üretme adına kendini sürekli yenileme ihtiyacı hissetmiştir. Bundan dolayı insanlık değişen şartlar sebebi ile hep çözüm arayışı içinde olmuştur ve kendini yenilemiştir. Çünkü biz istesek de istemesek de her şey kendini sürekli yeniliyor. Bu mecburi değişime karşı çok az toplulukların direndiğine şahit oluruz. Bunlar ya inançtan ya da bilgisizlikten dolayı kendilerini yenile(ye)miyorlar.

Geçenlerde TV ekranında dini bir programa gözüm ilişti. Yaşlı annem bu sohbetten nasiplenmek adına pür dikkat kesilmiş hocayı dinliyordu. Hoca efendi önünde kendi cemaatine ait bir kitabın içine gömülmüş bir vaziyette, bu kitaptan bir bölüm okuyor, sonrada okuduğunun gücü nispetince açıklamasını yapıyor. Lakin sanki farzmış gibi belirli bir konseptin dışına çıkmıyor ya da çıkamıyor. Yıllardır dönüp dönüp aynı konuları insanlara anlatılıyorlar. Okuduğu kitaplar bitince tekrar başa dönüyorlar. Sanki farzmış gibi de kendi kitaplarından başkasını okumuyor okutmuyorlar. Sanki mensubu olduğu cemaat liderleri ya da geçmişte yaşamış bazı âlimler kıyamete kadar insanlığın başına gelecek meselelere çözüm üretmişler gibi onun lafının üzerine laf kondur(a)muyorlar.

Bunu söylerken onlar hiçbir şer bilmiyor ya da yanlış söylediler demiyoruz ve de kimsede diyemez. Bizim demeye çalıştığımız: O insanlar yaşadığı çağın sorunlarına ellerinden geldiği kadar çözümler üretmişler. Yanlışları ve de doğruları ile İslam’ın günümüze kadar gelmesinde katkıları olmuştur. Lakin zaman değişti insanlar değişti. Bunun için değişen toplumlara, bireylere hitap edecek yeni yaklaşımlar açılımlar için kafa yormalıyız. Allah-u Teâlâ akletmiyor musunuz? Düşünmüyor musunuz? demesine rağmen, kelli felli cemaat liderleri, hocalar hala kafalarını kuma gömerek yeni fikirler, çözümler üretmek adına kıllarını bile kıpırdatmıyorlar. Bu şekilde davranmalarının Allah-u âlem sebeplerinden biri aşağılık kompleksi ya da tembellikten başka bir şey değil. Belki de mahalle baskısından korkmalarıdır. Birde kendilerine tabi olan insanların omuzları üzerinde kurdukları saltanatlarını muhafaza etmek adına insanları belirli bir cendere içinde dönderip durma çabasını da göz ardı etmemek de lazım.

Oysa Allahın kitabına ve resulünün hayatına baktığımız zaman insanların cennete girmesi adına bir konunun anlaşılması için farklı farklı şekil ve metotlarda, insanların anlayışına ya da durumlarına/konumlarına göre hitap edildiği ya da örnek verildiğini görüyoruz. Kuran’da bunun en güzel örneklerinden biri İbrahim (as) yaşadığı devrin insanlarının inanç problemini ve Allahın (cc) gücünü/varlığını anlattığı diyaloglarda ve yaklaşım tarzında görürüz.

Tanrılık iddiasında bulunan nemruta Allahın gücünü anlatırken başka metot (bakara/258) kullanırken, babasının/amcasının inancındaki yanlışlığı anlatırken de başka bir metot (enam/74) kullanmıştır. Halkın Allah inancının yanlışlığını anlatırken ise daha başka bir metot kullandığına (Enam76-78) şahit oluyoruz. Farklı anlatım metodunun aynı şekilde Allah resulü tarafından da kullanıldığına şahit oluyoruz. Allah resulü insanlara bir meseleyi anlatırken o günkü toplumun değer yargıları ve bilgileri çerçevesinde anlayabilecekleri değişik şekillerde anlatıyordu.

Oysa insanlara Allah-ı, kuran-ı, peygamberi anlatma iddiasında bulunan birçok insanın çoğunlukla bu detayı göz ardı ettiklerine şahit olmaktayız. İnsanlara bir şey anlatacakları zaman 1400 yıl öncesini toplumun değer yargıları üzerinden nasihat veriyorlar. İnsanlara Allah resulü köle azat ederdi, deve sütü içerdi, kabak yerdi, hurma lifi dolu yatakta yatardı, şu kadar su ile abdest alırdı, acıkınca karnına taş bağlardı gibi, yeni neslin ilgi alanına girmeyen örnekler verilerek, başta z kuşağı denilen gençlik olmak üzere, hayatında bu örneklerin karşılığı olmayan bir toplumun/topluluğun İslam’a yönelmesini bekliyorlar.