Geleceğe Dair Umutsuzluk

Her yıl milyonlarca öğrenci üniversite sınavına hazırlanıyor ancak dikkat çeken bir diğer gerçek, sınava hiç girmeyen gençlerin sayısının giderek artması. Bu durum sadece bireysel tercihlerle değil, toplumsal ve ekonomik birçok etkenle açıklanabilir.

Üniversite mezunu işsizlerin sayısı arttıkça, eğitimle istihdam arasındaki bağ zayıflıyor. Gençler, dört yıl okuyup sonunda işsiz kalmaktansa doğrudan iş hayatına atılmayı ya da bir beceri edinip kendi yolunu çizmeyi daha mantıklı buluyor. Bunun yanında yüksek barınma ve yaşam maliyetleri, büyük şehirlerde üniversite okuma hayalini zorlaştırıyor. KYK yurtlarının yetersizliği, ev kiralarının fahiş fiyatlara ulaşması, aile desteği olmadan üniversite okumanın önüne geçiyor.

Öte yandan dijital dünya gençlere başka yollar açıyor. Üniversite yerine sosyal medyada içerik üretmek, yazılım öğrenmek ya da e-ticarete atılmak artık daha cazip geliyor. Bu yollar hem daha kısa sürede gelir sağlıyor hem de daha bağımsız bir yaşam sunuyor. Sürekli değişen sınav sistemi ve eğitim politikalarına duyulan güvensizlik de sınava olan ilgiyi azaltıyor.

Tüm bunlar birleşince üniversite sınavına başvurmamak, bir tercihten çok bir mecburiyete dönüşüyor. Gençler, sistemin sunduğu yolda yürümek yerine kendi rotasını çizmeye çalışıyor. Bu da bize asıl soruyu yeniden düşündürüyor: Gençler üniversiteye neden girmiyor değil, neden artık bir gelecek göremiyor?